Dj les; van zenuwachtig naar spannend & leuk!

Djino wilde graag een keer een DJ les volgen. Het leek hem leuk om te doen en wij stimuleren hem graag te onderzoeken wat hem leuk lijkt.
Zo heeft hij een jaar op kickboksen gezeten, verschillende diploma’s behaald met zwemmen en tekenles gehad. Nu staan keyboard les en Judo op het lijstje. Maar goed we hadden het over DJ les.

In de vakantie, op een woensdag om 14.00 uur hadden we een uur begeleiding. Voordat wij naar amsterdam reden hebben wij Djavi, de jongste van 2, afgezet bij zijn tante. Zo konden we optimaal genieten en er helemaal zijn voor Djino.

Onderweg werd Djino wat stiller en wat bleek.

“Hoe voel je je Djino, heb je er zin in?” Hij dacht even na en antwoordde; ”Nou mam ik heb er wel zin in, maar ben wel zenuwachtig. Ik voel zo borrel in me buik, net of ik soms geen adem kan halen”.

Ik zeg “ok ok, dat kan. Als we nu eerst eens het woordje zenuwachtig vervangen voor het woordje spannend. Net zoals je zwemdiploma, je kon al zwemmen alleen moest je nog afzwemmen en dat vond je een beetje spannend. Dus ik vind het spannend, maar ik heb er zin in. Probeer het eens, vind je dat goed?” Hij herhaalde wat ik zei en het viel hem op dat hij dat inderdaad beter vond om te zeggen. Ik legde hem uit wat het woord zenuwachtig doet met je mind en wat het woord spannend doet met je mind. Zo heeft hij zelf ondervonden toen hij het toepaste en hij weet nu hoe het komt dat dit zo werkt.

“Zo en nu even ademhalen Djino. Diep in door je neus en weer uit door je mond. Als je wilt kun je je ogen sluiten. Herhaal dit sowieso drie keer, maar als je het fijn vindt kun je het vaker doen”. Met ogen open haalt hij 5 keer adem. “Bedankt mama ik voel me al ietsje beter”.  Ik wil natuurlijk voor goed gaan. Dus we gaan nog even door.

“Gelukkig mop, graag gedaan, daar ben ik blij om. Vind je het ok zo of kunnen we nog wat doen om je goed te laten voelen? Wat wil je dan anders of wat wil je weg hebben?

Weer is hij even stil en zegt dat het nog borrelt in zijn buik en ondertussen maakt hij met zijn hand een beweging van open naar een vuist.

Ik weet genoeg: een knoop in de maag voor het onbekende.

“Djino weet je nog die keer op de kermis in Spanje, dat je samen met papa ergens in ging dat rondjes draaiden. Iedereen was al geweest en jij wachten op papa om samen te gaan”.

Ja dat wist hij wel. “Ok en wat vond je daarvan?”. Er komt een grote grijns op zijn gezicht en hij begint enthousiast te vertellen. “Supergaaf, was echt vet, ging hard, hij wilde nog een keer, maar dat mocht niet, vond hij jammer, volgende keer ging hij weer” etc.etc.

“En weet je nog dat je dat spannend vond om te doen?” Ja dat wist hij nog wel, maar was toch minder dan nu met de les vertelde hij, want dat wist hij toch een beetje (daar kon hij een voorstelling van maken).

“Ok, dan kan en dat mag, maar als je terugdenkt aan de kermis wordt je er blij van. Dus je hebt iets gedaan wat je spannend vond en je bent nu heel blij. Want de volgende keer ga je weer. En ja als het niet leuk was heb je weer een wijze les geleerd, want dan ga je de volgende keer niet meer. En waar voel je het fijne gevoel in je lichaam?”

Hij voelde het in zijn benen. “Ok, voel dat fijne gevoel in je benen. Je bent blij, je bent enthousiast, je vond het supergaaf, sluit maar even je ogen en ga terug naar dat moment op de kermis. Hoor de muziek, zie de lichtjes, je zit naast papa, voel dat fijne gevoel in je benen, het gaat hard, je vind het echt vet. Maak het gevoel nog meer en nog fijner. Het gevoel gaat van je benen naar je buik, naar je billen, naar je armen en naar je hoofd, Het fijne gevoel zit nu in heel je lichaam en je geniet van dit fijne gevoel en voelt je helemaal lekker. Haal een keer adem door je neus en weer uit door je mond. Dit gevoel is altijd bij je. haal nog een keer adem door je neus en uit door je mond beweeg je handen en voeten. Haal een keer adem door je neus en weer uit door je mond, je bent weer in het hier en nu en mag je ogen open doen wanneer jij dat wilt”.

“Mam wat betekent hier en nu?” Mijn mooie man, zijn ogen sprankelen weer en ik ben dankbaar dat ik mijn kind hebben kunnen helpen aan een ander gevoel en kunnen leren dat hij zijn gevoel zelf kan beïnvloeden. “Hier in de auto, nu in de auto, niet een half jaar geleden op de kermis”. “Ah ok, was wel leuk mam, ik vind het nu alleen nog maar spannend en leuk om te gaan, zijn we er al bijna? Papa komt er ook heen toch?” “High vife babe, ja papa zien we daar”.  We een geweldig uur gehad en meteen bij binnenkomst had hij alweer praatjes tegen de knul die ons begeleiden. Wat hou ik toch van mijn vak, heerlijk dat blije gezichtje.